jueves, 30 de abril de 2020

GRIEGO: TRADUCCIÓN Y ANÁLISIS

1.- Οἱ Θηβαῖοι ἐν τῷ πεδίῳ τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο.
2.- Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος σὺν ἄλλοις Ἀχαιοῖς ἐστρατεύσαντο εἰς Ἴλιον.
3.- Ὁ Ζεὺς τὴν Ἀθηνᾶν ἔφυσεν ἐκ τῆς ἑαυτοῦ κεφαλῆς.
4.- Οἱ Βάρβαροι ἐνικήθησαν ὅτι πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἀσκέπτως ὡρμήσαντο.
5.- Οἱ Θηβαῖοι ἔπεμψαν κήρυκα καὶ αἰτοῦνται τοὺς νεκρούς.


VOCABULARIO

ἄγαλμα, -ατος (τό).- Estatua.
Ἀγαμέμνων, -ονος (ὁ).- Agamenón.
ἄγω.- Conducir.
Ἀθηνᾶ, -ᾶς (ἡ).- Atenea.
Ἀθῆναι, -ῶν (αἱ).- Atenas (sólo tiene plural). 
αἰτέω (ῶ).- Buscar.
ἄλλοc, -η, -ον.- Otro, lo demás.
ἀσκέπτως (adv.).- Temerariamente.
Ἀχαῖος, -α, -ον.- Aqueo.
βαίνω (aor. ἔβην).- Ir, llegar.
βάρβαρος, -ου (ὁ).- Bárbaro.
διώκω.- Perseguir.
ἑαυτός, -ή, -όν.- Pronomb. reflexivo
εἰς (prep. de acus).- Hacia, contra.
Ἕλλην, -ηνος (ὁ).- Griego.
ἐκ (prep. de gen.).- De, desde.
ἐν (prep. de dat.).- En.
ἔνδοξος, ἔνδοξον.- Famoso.
Ἴλιον, -ου (τό).- Troya.
θαυμάζω.- Admirar.
Θηβαῖος, -α, -ον.- Tebano, de Tebas.
ἱδρύω.- Construir.
ἱερὸν, -ου (τό).- Templo.
κήρυξ, κήρυκος (ὁ).- Heraldo. 
κεφαλῆ, -ῆς (ἡ).- Cabeza. 
λείπω (aor. ἔλιπον).- Dejar. 
Μενέλαος, -ου (ὁ).- Menelao.
νεκρóς, -οῦ (ὁ).- Cadáver. 
νικάω (ῶ).- Vencer.
νίκη, -ης (ἡ).Victoria. 
ὄγκος, -ου (ὁ).Montón. 
ὁδός, -οῦ (ὁ).- Camino. 
οἰκία, -ας (ἡ).- Casa. 
ὅπλον, -ου (τό).- Arma.
ὀργίλος, -η, -ον.- Enfadado. 
ὁρμάομαι (οῦμαι).- Atacar. 
ὅτι (conj.).- Porque.
πεδίον, -ου (τό).- Llanura.
πέμπω.- Enviar.
πολέμιος, -α, -ον.- Enemigo.
πρὸς (prep. de acus.).- Hacia, contra 
στρατεύω.- Conducir un ejército. 
σὺν.- (prep. de dat.).- Con.
φύω.- Engendrar. 
Ζεὺς, Διός (ὁ).- Zeus.

miércoles, 29 de abril de 2020

LATÍN: LATINISMOS

1. Casus belli: 

2. Cave canem: 

3. Cogito ergo sum: 

4. Conditio sine qua non: 

5. Do ut des: 

6. Ex libris:

7. Hic et nunc:

8. Homo homini lupus: 

9. Horror vacui:

10. Idem: 

11. In dubio pro reo:

12. In extremis:

13. In vino veritas: 

14. Lato sensu:

15. Stricto sensu:

16. Modus operandi:

17. Modus vivendi: 

18. Nihil obstat:

19. Per capita:

20. Post mortem: 

21. Quid pro quo: 

22. Rara avis:

23. Sine die:

24. Sui generis:

25. Tempus fugit:

26. Verba volant, scripta manent:

27. Viva voce: 

28. Vox populi:

GRIEGO. TEXTO ANÁBASIS JENOFONTE. LIBRO I (II)



ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμόν͵ ὄντα *τὸ εὖρος τεττάρων σταδίων· καὶ πόλις αὐτόθι ᾠκεῖτο μεγάλη καὶ εὐδαίμων Θάψακος *ὄνομα. ἐνταῦθα ἔμεινεν ἡμέρας πέντε. καὶ Κῦρος μεταπεμψάμενος τοὺς στρατηγοὺς τῶν Ἑλλήνων ἔλεγεν ὅτι ἡ ὁδὸς *ἔσοιτο πρὸς βασιλέα μέγαν εἰς Βαβυλῶνα· καὶ κελεύει αὐτοὺς λέγειν ταῦτα τοῖς στρατιώταις καὶ  ἀναπείθειν ἕπεσθαι. οἱ δὲ ποιήσαντες ἐκκλησίαν ἀπήγγελλον ταῦτα·

¿Qué función hace *τὸ εὖρος? ¿Y *ὄνομα? 

*ἔσοιτο es un optativo.

Mmmmhhh. Interesante...

lunes, 27 de abril de 2020

LATÍN. PRÁCTICAS.

TRADUCCIÓN Y ANÁLISIS MORFOSINTÁCTICO

1. Agricolae frumenta secum servabant.


2. Vinum nobis est donum Bacchi, oleum Minervae.


3. Cives aegroti non sibi quietem sumpserunt.



VOCABULARIO

agricola-ae: agricultor
frumentum-i: trigo
servo (1), servavi: conservar
vinum-i: vino
Bacchus-i: dios Baco
oleum-i: aceite
Minerva-ae: diosa Minerva
Civis-is: ciudadano
aegrotus-a-um: enfermo
quies-etis: descanso
sumo (3), sumpsi: tomar, asumir

viernes, 24 de abril de 2020

NUESTRO POBRE OVIDIO...


https://elpais.com/cultura/2020-04-24/el-exilio-mas-cruel-y-triste-para-el-poeta-romano-mas-mundano.html



LATÍN. TEXTO CÉSAR IV

Cum in his angustiis res esset atque omnes viae ab *Afranianis militibus equitibusque obsiderentur nec pontes perfici possent, imperat militibus Caesar ut naves faciant, cuius generis eum superioribus annis usus Britanniae docuerat. Carinae ac prima statumina ex levi materia fiebant; reliquum corpus navium viminibus contextum coriis integebatur. 



*Afranianus-a-um: de Afranio, relativo a Afranio (militar romano).



jueves, 23 de abril de 2020

LATÍN: EJERCICIO DE VERBOS. LATÍN-ESPAÑOL. ESPAÑOL-LATÍN.

Instrucciones: 10 primeras formas del apartado A) y 10 primeras formas del apartado B) para el martes 28 de abril. 

A) PON EN LATÍN Y ANALIZA (persona, número, tiempo, modo y voz), según el ejemplo:

0. Yo alabo: laudo. Primera persona del singular del presente de indicativo activo. 

1. Yo había leído:
2. Tú habías sido alabado:
3. Ella habrá sido vista:
4. Nosotros sentiremos:
5. Ellos hubieran sido cogidos:
6. Vosotros habíais enseñado:
7. Ellas serán hechas:
8. Vosotras améis:
9. Vosotras seáis amadas:
10. Ellos hayan sido leídos:
11. Vosotros haréis:
12. Ellas serán enseñadas:
13. Nosotras vemos.
14. Vosotros sois vistos:
15. Tú eras alabada:
16. Tú eres alabado:
17. Yo siento:
18. Tú serás sentido:
19. Vosotros habéis hecho.
20. Ellos han sido dados:
21. Ellas hayan sido dadas:
22. Vosotras habíais sido enseñadas:
23. Ella será cogida:
24. Vosotros hubierais sido leídos:
25. Yo sea amada:

B) ANALIZA (persona, número, tiempo, modo, voz) y TRADUCE, según el ejemplo: 

0. laudo: primera persona del singular del presente de indicativo activo. Yo alabo.

1. Fecerimus: 
2. Videas:
3. Lecti erant:
4. Docueramus:
5. Faceres:
6. Laudemur: 
7. Sentiti simus:
8. Laudatae essent:
9. Cecinissent:
10. Capiaris:
11. Capimur:
12. Facitur:
13. Capta sunt:
14. Docuit:
15. Sentiebant:
16. Faciebamur:
17. Laudabitur:
18. Visi erunt:
19. Cecineramus:
20. Lecta sum:
21. Laudata fuisset:
22. Laudati essent:
23. Sentiti erant:
24. Habebitur:
25. Docebantur:



VERBOS

capio (3), cepi, captum: coger
video (2), vidi, visum: ver
lego (3), lexi, lectum: leer
cano (3), cecini, cantum: cantar
facio (3), feci, factum: hacer
doceo (2), docui, doctum: enseñar
sentio (4), sentivi, sentitum: sentir
laudo (1), laudavi, laudatum: alabar
do (1), dedi, datum: dar


martes, 21 de abril de 2020

GRIEGO. TEXTO ANÁBASIS JENOFONTE. LIBRO I (I)


Ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺς δύο παρασάγγας δέκα ἐπὶ τὸν Ψάρον* ποταμόν͵ οὗ ἦν τὸ εὖρος τρία πλέθρα. ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμὸν ἕνα παρασάγγας πέντε ἐπὶ τὸν Πύραμον* ποταμόν͵ οὗ ἦν τὸ εὖρος στάδιον. 


ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺς δύο παρασάγγας πεντεκαίδεκα εἰς Ἰσσούς*͵ τῆς Κιλικίας* ἐσχάτην πόλιν ἐπὶ τῇ θαλάττῃ οἰκουμένην͵ μεγάλην καὶ εὐδαίμονα. ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας τρεῖς· καὶ Κύρῳ* παρῆσαν αἱ ἐκ Πελοποννήσου* νῆες τριάκοντα καὶ πέντε καὶ ἐπ΄ αὐταῖς ναύαρχος Πυθαγόρας* Λακεδαιμόνιος.

*Nombres propios. ¡Deducid vosotras de qué o quién! <3


lunes, 20 de abril de 2020

LATÍN (¿O SINTAXIS ESPAÑOLA?). ¿CD o CI? ¿ACUSATIVO O DATIVO?

A ver, chicos, después de las dificultades que hemos encontrado hoy en distinguir un pronombre personal en su función de CD o de CI, os voy a dejar algunas frases a ver qué me decís al respecto. 

¿CD o CI?

1. Me lavo.
2. ¿Os lavo la cara?
3. Te dio un pastel.
4. Se afeitó.
5. Te afeitaste la barba.
6. Nos miró extrañada.
7. ¿Te leíste el libro?
8. ¿Os dejaron las llaves?
9. Nos vio en el partido.
10. Te quiero.




LATÍN: PRONOMBRES PERSONALES. FRASES.

TRADUCCIÓN Y ANÁLISIS MORFOSINTÁCTICO



1. Tu mihi libros dedisti.




2. Libri antiquorum poetarum nobis bonorum exemplorum pleni 


sunt.




3. Fumus civitate vobis incendium nuntiaverat.




VOCABULARIO

liber-ri: libro
do (1), dedi: dar
antiquus-a-um: antiguo
poeta-ae: poeta
plenus-a-um: lleno
bonus-a-um: bueno
exemplum-i: ejemplo
fumus-i: humo
civitas-atis: ciudad
incendio-i: incendio
nuntio (1)-avi: anunciar


domingo, 19 de abril de 2020

LATÍN: PASIVA DE PERFECTO. PRÁCTICAS

TRADUCCIÓN Y ANÁLISIS MORFOSINTÁCTICO


1. Duci victoria nuntiata est. 

2. Legati a Romanis missi erant.

3. Pontes, qui erant tempestate interrupti, a civibus refecti sunt.


VOCABULARIO DE AYUDA:

mito (3), misi, missum: enviar
interrumpo (3), interrupi, interruptum: romper
reficio (3), refeci, refectum: rehacer



LATÍN: PASIVA DE PERFECTO. TEORÍA

Para formar la pasiva del tema de perfecto tengo que tener en cuenta el participio de perfecto. ¿Por qué? Pues porque la pasiva de perfecto en latín se forma como en español: con el participio del verbo que estamos conjugando + el verbo ser en el tiempo que estamos conjugando. Pues bien: el participio de perfecto es la tercera información verbal que os da el diccionario (o yo) después de la primera persona del presente y la primera persona del pretérito perfecto:

habeo (2), habui, habitum
video (2), vidi, visum
dico (3), dixi, dictum
facio (3), feci, factum

En realidad, esa tercera forma es la forma del llamado "supino", pero lo que a nosotros ahora nos interesa es que equivale al participio de perfecto en forma neutra. Como veis, no podemos deducir la forma, al menos por el momento. Solo algunos verbos tienen formaciones regulares, y son mayormente los de la primera conjugación, de forma que el diccionario solo nos da la primera persona del presente, porque la primera persona del pretérito perfecto y el participio de perfecto suelen ser siempre iguales: -avi; -atum

amo, amavi, amatum
oro, oravi, oratum
laudo, laudavi, laudatum

El diccionario simplemente nos dice amo (1); oro (1); laudo (1). Con eso nos basta. 

Bien. Dicho esto, formamos la pasiva del tema de perfecto como en español, es decir: participio de perfecto del verbo que conjugamos y verbo ser en el tiempo que estamos conjugando:

PRETÉRITO PERFECTO

amatus-a-um+ fui
                        fuisti
                        fuit
amati-ae-a+     fuimos
                        fuisti
                        fuerunt-ere


¿Por qué digo amatus-a um? ¿O amati-ae-a? ¡Pues porque el participio concierta en género y número con el sujeto! Si el sujeto es masculino singular, diré amatus. Si es femenino plural, diré amatae. ¡Como en español! Yo no digo: ¡yo soy amados! ¿Verdad que no? 

Bien. ¿Qué es lo relevante del latín? Pues que la mayor parte de las veces no formamos la pasiva con la forma de perfecto del verbo sum, sino con su correspondiente forma simple. Para eso, tenemos que tener en cuenta nuestro cuadro de los verbos y la correspondencia en vertical entre los tiempos, tantas veces repetida:

tema de presente----- PRESENTE----IMPERFECTO---- FUTURO
                                           !¡                     !¡                           !¡
tema de perfecto----PRET. PERFE-- PRET. PLUSC--- FUT. PERF.


Teniendo eso en cuenta, diremos que...

PRETÉRITO PERFECTO DE INDICATIVO PASIVO (he sido amado)

amatus-a-um+  fui/sum
                         fuisti/es
                         fui/est
amati-ae-a +     fuimus/sumus
                         fuistis/estis
                         fuerunt-ere/sunt

Y así los demás tiempos, tanto del indicativo como del subjuntivo.

PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO DE INDICATIVO PASIVO (había sido amado)

amatus-a-um+  fueram/eram
                         fueras/eras
                         fuerat/erat
amati-ae-a   +   fueramus/eramus
                         fueratis/eratis
                         fuerant/erant

FUTURO PERFECTO DE INDICATIVO PASIVO (habré sido amado)

amatus-a-um+  fuero/ero
                         fueris/eris
                         fuerit/erit
amati-ae-a   +   fuerimus/erimus
                         fueritis/eritis
                         fuerint/erunt

¿Bien? ¿Comprendido? ¿Seguro? ¡Lo veremos el jueves! ¡Os dejo en otra entradita unas frases para traducir! :) 

<3





          

viernes, 17 de abril de 2020

LATÍN: TEXTO DE CÉSAR III

His rebus confectis Caesar, ut reliquum tempus a labore intermittetur, milites in proxima municipia deducit. Ipse ad urbem proficiscitur. Coacto senatu, iniurias inimicorum commmemorat. Docet se nullum extraordinarium honorem appetisse, sed exspectato legitimo tempore consulatus eo fuisse contentum quod omnibus civibus pateret. 

Quo cum venisset, cognoscit missum in Hispaniam a Pompeio Vibullum Rufum, quem paucis ante diebus Corfinio captum ipse dimiserat. 

jueves, 16 de abril de 2020

LATÍN: PRONOMBRES PERSONALES. PRÁCTICAS

PON EN LATÍN LAS SIGUIENTES FORMAS PRONOMINALES

1. Para mí: 
2. De nosotros:
3. Para vosotros:
4. De ti:
5. Por ellos:
6. De ellos:
7. De ella:
8. Para él: 
9. Te (veo):
10. Te (llevo un regalo):
11. Os (daré una pizza):
12. Os (miro):
13. Me (busco):
14. Me (hice un regalo):
15. En él:
16. Yo
17. Vosotros 
18. Por ti
19. En mí
20: Tú

LATÍN: PRONOMBRES PERSONALES. FORMAS

PRONOMBRES PERSONALES

1ª PERSONA: yo/nosotros

                    SINGULAR                        PLURAL

Nom.                ego                                   nos
Ac.                    me                                   nos
Gen.                  mei                                  nostrum-ri
Dat.                  mihi                                 nobis
Abl.                  me                                   nobis

(conmigo: mecum................................. con nosotros: nobiscum)



2ª PERSONA: tú/vosotros

Nom.               tu                                     vos
Ac.                   te                                     vos
Gen.                tui                                     vestrum-i
Dat.                 tibi                                    vobis
Abl.                 te                                      vobis

(contigo: tecum...................................... con vosotros: vobiscum)


3ª PERSONA: él, ella, ellos, ellas

Nom.     No existe una forma pronominal propia en nominativo
Ac.                  se                                        se
Gen.                sui                                       sui
Dat.                 sibi                                      sibi
Abl.                 se                                        se

(con él, ella, ellos, ellas: secum)

LATÍN: TRABAJO DE HISTORIA

1. Augusto (63 a C-14 d C)
2. Dinastía Julia (14- 68) 
3. Dinastía Flavia (69- 96)
4. Dinastía Antonina (96-192)
5. Dinastía Severa (193-235)
6. Crisis del siglo III (235-285)
7. El Bajo Imperio (285- 395)
8. El fin del Imperio Romano de Occidente (395-476)
9. Supervivencia del Imperio Romano de Oriente (395-1453).

martes, 14 de abril de 2020

GRIEGO: TEXTO DE APOLODORO. ODISEO Y LAS SIRENAS.



ODISEO Y LAS SIRENAS

...καὶ τὴν νῆσον παρέπλει τῶν Σειρήνων. αἱ δὲ Σειρῆνες ἦσαν Ἀχελῴου καὶ Μελπομένης μιᾶς τῶν Μουσῶν θυγατέρες, Πεισινόη Ἀγλαόπη Θελξιέπεια. τούτων ἡ μὲν ἐκιθάριζεν, ἡ δὲ ᾖδεν, ἡ δὲ ηὔλει, καὶ διὰ τούτων ἔπειθον καταμένειν τοὺς παραπλέοντας. [19] εἶχον δὲ ἀπὸ τῶν μηρῶν ὀρνίθων μορφάς. ταύτας παραπλέων Ὀδυσσεύς, τῆς ᾠδῆς βουλόμενος ὑπακοῦσαι, Κίρκης ὑποθεμένης τῶν μὲν ἑταίρων τὰ ὦτα ἔβυσε κηρῷ, ἑαυτὸν δὲ ἐκέλευσε προσδεθῆναι τῷ ἱστῷ. πειθόμενος δὲ ὑπὸ τῶν Σειρήνων καταμένειν ἠξίου λυθῆναι, οἱ δὲ μᾶλλον αὐτὸν ἐδέσμευον, καὶ οὕτω παρέπλει.

LATÍN: TEXTO DE CÉSAR II


Interim Caesari nuntiatur Sulmonenses, quod oppidum a Corfinio VII milium intervallo abest, cupere ea facere quae vellet, sed a Q. Lucretio senatore et Attio Paeligno prohiberi, qui id oppidum VII cohortium praesidio tenebant. Mittit eo M. Antonium cum legionibus XIII cohortibus V. Sulmonenses, simul atque signa nostra viderunt, portas aperuerunt universique, et oppidani et milites, obviam gratulantes Antonio exierunt. Lucretius et Attius de muro se deiecerunt. Attius ad Antonium deductus petit ut ad Caesarem mitteretur. Antonius cum cohortibus et Attio eodem die quo profectus erat revertitur. Caesar eas cohortes cum exercitu suo coniunxit Attiumque incolumem dimisit. 




LATÍN: CUADERNILLO DE TRABAJO


RECURSOS: TEXTOS DE GRIEGO POR TEMAS MORFOSINTÁCTICOS DE DIFICULTADES VARIAS

http://clasicashuelin.es/antologia_griega.htm